अतिथि गजल (माया गर्ने मुटु थियो)

माया गर्ने मुटु थियो फाली दिए आज
छिया छिया मन पनि टाली दिए आज

माया तिम्रो नपाएसी यो जुनीमा मैले
माया बोक्ने जिन्दगी नै ढाली दिए आज

दुखाउने मुटु सधैँ कत्ति पाल्नु रोग यो
मृत्यु सँगै रोग पनि गाली दिए आज

बाकी थिए केहि चिज मायारुपी चिनोहरु
चिनो पनि आगो माथी बालीदिए आज

विवश ज्ञवाली ‘असफलप्रेमी’
तुलसी भञ्ज्याङ–४, स्याङ्जा हालः दुबई

नमस्कार म राम गुरुङ्ग । भावावेशमा कहिलेकाही परिचय दिदा सर्वत्रापमानित, स्मृतिरोगीजस्ता शब्दहरुको सहारा पनि लिने गर्छु । वर्तमान परिवेश र सामाजिक ब्यवस्थामा जीवन जिउने क्रममा भोगाईले दिएका उपमाहरु हुन् यी । जीवनयात्राका गोरेटाहरुमा भोगिने र अनुभूति गरिने भावना, धारणा, तृष्णा, वितृष्णा, असन्तुष्टिहरुलाई यदाकदा पोख्ने पृष्ठभूमिको रुपमा दशकभन्दा अगाडिदेखि ब्लगिङ्गलाई अपनाउदै आएको छु । यद्यपि अचेल कलमभन्दा किबोर्ड र माउसमै अभ्यस्त छु । समग्रमा जीवन जिउने वहानामा बरालिदै हिडेको एउटा जिज्ञासु बटुवा हुँ । ... Ram Gurung (contact@gurungram.com.np)

आस्तिकताबाट अघाएर हिडेको यो ‘स्मृतिरोगी’ को ब्यक्तिगत ब्लगको मूलपृष्ठ प्रवेशमा सम्भवतः तपाईले गायत्री मन्त्रको ध्वनि सुन्नुभयो होला । यद्यपि गायत्री मन्त्रोच्चारणको मधुर ध्वनिलाई स्मृतिरोगीको आध्यात्मिक श्रद्धा–भक्तिसँग नजोडिदिनुहुन ब्लग भ्रमणकर्ता सबैमा अनुरोध छ । स्पष्ट के गराउन चाहन्छु भने स्मृतिरोगकिो नजरमा आस्तिकतामाथिको श्रद्धा–भक्तिको आस्था ढलिसकेको छ । उसको अर्थहीन जीवनमा यस सुमधुर धार्मिक ध्वनिको सम्बन्ध यस अर्थमा मात्र छ, जसले एक त्यस्तो अविष्मरणीय मिठासपूर्ण क्षणको संकेताभाष दिन्छ । यसले प्रणयांकुरणका पल्लवी पलहरुको प्रतिविम्बयुक्त परिवेशमा पु¥याएर स्मृतिरोगीलाई मीठो पीडाको आनन्दानुभूति प्रदान गर्दछ । –सर्वत्रापमानित स्मृतिरोगी

Visitor Count

.

Header Code

Menu Bar

Scrolling Text